De laatste jaren lijkt het bij elke voorjaarsstorm weer van dattum: beelden van volgelopen kelders, straten en woonwijken die blank staan, waterlopen die uit hun oevers treden,… In vergelijking met andere regio’s in de provincie lijkt het in Brugge nog wel mee te vallen. De brandweer kreeg op 31 mei een 20-tal oproepen. Het ging vooral om volgelopen kelders en enkele straten die dreigden te overstromen. Maar hoe komt het toch dat we steeds meer wateroverlast krijgen én wat kunnen we hieraan doen?
De West-Vlaamse Milieufederatie (WVM) denkt te weten waar het schoentje wringt: bouwen in overstromingsgebieden, inkokeren van waterlopen, gemengde rioolstelsels, een snelle afvoer van water in de intensieve akker- en tuinbouwregio’s, waardoor stroomafwaarts nieuwe problemen ontstaan.
Maar ook onze drang om alles vol te bouwen wordt met de vinger gewezen: De WMF berekende dat, voor onze provincie, de laatste 25 jaar een 9.600 ha aan woningen werden bijgebouwd. Er kwam 4.000 ha bedrijfsgebouwen bij in open ruimte, samen met nog een 1000 ha aan appartementsgebouwen. Daarnaast werd de landbouw de laatste 25 jaar ook heel wat intensiever: steeds zwaardere machines drukken de bodem samen en vormen een ondoordringbare laag. Teelten, zoals de erosiegevoelige teelten van mais en aardappelen, groeiden ferm in oppervlakte. Allerhande kleine landschapselementen zoals bomen, poeltjes en grachten, die het water ophouden, verdwenen. Het areaal aan grasland, dat makkelijker water opvangt, daalde in dezelfde tijd ook heel drastisch: van 83.284 ha naar 74.328 ha, een daling met 10.000 ha. Inmiddels verdwenen ook heel wat waterbergende poldergraslanden met hun greppeltjes en grachten onder de ploeg, vooral om plaats te maken voor maisakkers. En deze poldergraslanden worden nog steeds bedreigd. Ook boomgaarden, tuinen en parken namen in totaal af met minstens 800 ha. Dit werd slechts een beetje opgevangen door 500 ha bijkomend bos, voornamelijk te danken aan de Provincie en een aantal stadsrandbossen.
Hoe lossen we dit op? De WMF roept bestuurders op alle niveaus op om hun verantwoordelijkheid te nemen. Gemeentebesturen moeten radicale stappen zetten naar een ander open ruimte beleid waar meer plaats is voor open water. Beton moet plaatsmaken voor waterdoorlatende oppervlakken. Vergunningen voor het ophogen van akkers of het omploegen van (polder)graslanden moeten worden bekeken binnen het integraal watersysteem. Natuurverbindingsgebieden aan waterlopen moeten voorrang krijgen op verdere uitbouw van woningen en bedrijven.
De, door minister van natuur Joke Schauvliege (CD&V), aangekondigde betonstop moet, volgens de WMF, nu worden ingevoerd, en niet zoals de minister het wil, in 2050. Enkel zo kunnen we wateroverlast inperken.
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
