Dag beste mensen,
Ik lees hier in het BHblad vanalles over de brugse groene politici, enkele pagina’s lang, zoveel heb ik er nog nooit van gelezen, en nu weet ik dat ik er ook niks van af wist, maar ja, weeral het bewijs hoe onbelangrijk ik dat vind zeker… Toch vind het het boeiende materie, enfinja, het gaat toch over mensen, en hun pogingen om wat macht en status te verwerven, en nog wat bijdragen aan het welzijn van de samenleving? Om van geld maar te zwijgen. Ook juist gelezen: in humo, het artikel van psychiater De Wachter, en Verhaeghe, beiden geen onbekende oprechte sprekers als het gaat over de psychische toestand van ‘de hedendaagse mens, en wat daar allemaal bij ter sprake komt als geheel systeem.. Tja, waar moet ik focussen? De nieuwe beweging ‘brugse vrijen’ In dialoog met bruggelingen. Klinkt heel mooi, precies een zin die onze burgemeester ook zou plachten te gebruiken. De goede Brugse poorters. Partijpolitiek, ja, als enkel gedacht wordt in termen van oppositie, concurrentie, postjes, verkiezingen.. Het blijft een tactisch spel, hoe dan ook, je moet nu eenmaal aan de bak geraken, waar er macht te rapen valt. En mensen blijven mensen, en slepen hun verleden mee, hun traumas, hun eigen karakter. Goed politicus, slechte teamspeler. Partijdiscipline, Het keurslijf van de partij, nationale slogans. Politieke stijl, speelruimte, nieuwe zakelijkheid, geen ‘bottom-up’ meer, niet meer vanuit basis. Uit de boot vallen, stem geven aan lobbyisten. Lokale inspraak. Ander soort politiek, het geloof in de politiek. De burger heeft een afkeer van de politiek, het zijn zakkenvullers. Hoe moet het dan beter? Hoe eerlijk is men in de politiek? Welke waarde, belang hebben hun woorden, welke kracht, is het niet gewoon onmacht als oppositie, zeker Vlaams belang met dat cordon. En dan zeggen de groenen: o nee, we zijn geen activisten! Alsof dit nog erger is dan pedofielen. Nee, we zijn geen beweging, maar een partij, en we willen kost wat kost aan de top geraken. Zal dat stemmen opleveren? Waslijsten vol thema’s voorgedragen op monotone stem, niet echt inspirerend. Er zit echte mot in, geen mottenballen zijn er tegen opgewassen. Nee, groen is kleur verloren of gewoon metamorfose, niks blijft gelijk, gaandeweg, in tijd, van geel, naar rood, naar oranje, als amberboom, nooit zo mooi natuurlijk, naar ros en bruin en stinkend/welriekend/interessant toch alweer- zwart schimmelblad, vol gaatjes, perkament, zo doorschijnend als oudevrouwenvel, en broos ja, en weerloos, en alles van waarde is weerloos, wie zei dat alweer..
