Voor de eerste keer in mijn prille 29-jarige bestaan trok ik deze zomer naar de heilige weide van Werchter. Over de goeie optredens en de onvermijdelijke sloten plastic-beker-pils zal ik het hier niet hebben, wel over de polsbandjes die tegenwoordig voorzien zijn van een chip.
Bij thuiskomst las ik in de krant dat ik blijkbaar toch niet de enige was die z’n bedenkingen had bij het gebruik van deze chips. Zo schreef ene Bart Nijman een open brief aan de Werchter-organisatie.
RFID (Radio Frequentie Identification) is technologie waarmee vanop een afstand informatie kan worden opgeslaan en afgelezen van een RFID-tag die zich in of op een voorwerp of een levend wezen bevindt. De afstand van waarop de chips kunnen uitgelezen en beschreven worden varieert van enkele cm tot een 10-tal meter zonder dat hiervoor visueel contact nodig is (zoals bv. bij de barcode).
De meest bekende toepassing is de anti-diefstal plakker die op of in producten bevestigd is. Ook in de logistieke sector worden ze veel gebruikt als alternatief voor de barcode bij het volgen van producten en paletten. Sinds 1998 is het verplicht om honden te chippen en in onze nieuwe biometrische paspoorten zit er ook eentje. Er zou ook sprake zijn van het gebruik in eurobiljetten.
Pricavy
Door RFID kan precies bijgehouden worden welke klant een bepaald product gekocht heeft. Het volgen van producten kan verder gaan dan alleen de winkel: ook buiten een winkel zouden bedrijven een RFID-tag kunnen volgen. Door middel van een klantenkaart kan dan nog eens een bepaald product aan een bepaalde klant worden gelinkt en zo ontstaat een schat aan informatie over de consument die dan voor pakken geld kan doorverkocht worden aan andere bedrijven.
In alle Europeese paspoorten en identiteitsbewijzen die na 26 augustus 2006 zijn uitgegeven zit tegenwoordig een RFID-tag, met daarop alle persoonsgegevens die ook zichtbaar op het paspoort staan. De onzichtbare RFID-tag bevat zelfs de kleurenfoto en de zogenaamde gezichtsopname. Door het gebruiken van de RFID-tag zouden de paspoorten beter beveiligd zijn tegen fraude maar kunnen ze natuurlijk ook gebruikt worden om te volgen waar iemand zich bevindt, en dit terwijl deze persoon niet beseft dat z’n chip op afstand gescand wordt.
Samengevat kunnen we vooral zeggen dat het grote probleem met de RFID technologie is dat de tags gelezen en beschreven kunnen worden zonder dat de drager het beseft en zonder dat hij controle heeft over welke informatie er zich nu op deze chip bevindt.
Bronnen:
Chips in festivalbandjes onder vuur: “Wat met privacy?” – 11/07/13
RFID-techniek optimaliseert ondernemingsprocessen
Nederlands biometrisch paspoort
RFID-vraagstuk: Geld & Privacy
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.